Dzikie populacje nawłoci rosną w podszyciu leśnym i są często spotykane jako chwasty przydrożne. Roślina ta pochodzi z większej części wschodniej części Ameryki Północnej i można ją znaleźć rosnącą w większości obszarów zalesionych. Rośnie również wzdłuż poboczy dróg, na pastwiskach i w miejscach, gdzie normalnie nie występują rośliny. Ten żółty kwiat wydaje się dobrze rozwijać wszędzie tam, gdzie znajdzie swoje ulubione warunki: światło słoneczne, wilgoć, luźną glebę i trochę przestrzeni. Nawłoć jest rośliną jednoroczną, która wyrasta z nasion lub przez warstwowanie (przerzedzanie i rozprzestrzenianie łodyg rośliny). Ma jajowate liście z łodygami, które są 3- lub 5-klapowe (rozesłane). Kwiaty mają 5 żółtych płatków i kwitną od czerwca do sierpnia. Nasiona są rozpraszane przez zwierzęta żywiące się liśćmi lub owocami, na przykład wiewiórki uwielbiają te smaczne przekąski.
Jakie jest pochodzenie jej nazwy?
![nawłoć](http://taovital.pl/wp-content/uploads/2022/06/nawloc.webp)
Nawłoć to roślina mieszańcowa, która jest krzyżówką dwóch gatunków z rodzaju Sanguinaria: gatunku S. officinalis i gatunku S. purpurea. Ten ostatni gatunek znany jest również jako tytoń indyjski. Nawłoć pochodzi z Europy, Azji i Afryki Północnej. Do Ameryki Północnej został sprowadzony przez europejskich osadników, a pierwsza wzmianka o nim pojawiła się w literaturze naukowej w 1753 roku. Nazwę Sanguinaria officinalis nadał jej Carl Linnaeus w Species Plantarum, a Sanguinaria purpurea – Linnaeus w Flora annotationes species. Obie nazwy są nadal aktualne, a botanicy nie są zgodni co do zmian nazw zwyczajowych.
Inne nazwy i odmiany nawłoci
Nawłoć to wspólna nazwa dla kilku roślin o żółtych kwiatach. Istnieje wiele różnych odmian nawłoci, niektóre z nich mają kwiaty fioletowe, różowe lub białe. Inne popularne nazwy nawłoci to: ambrozja pospolita, dzika goryczka, żółta koniczyna, żółty chwast dwuliścienny, dziki tytoń i żółta kukurydza.
Części wykorzystywane w medycynie i kosmetyce
Korzeń jest stosowany jako środek oczyszczający skórę, tonik i środek przeciwzapalny. Stosuje się go również jako ziołowy środek do czyszczenia zębów, płukania jamy ustnej i oczyszczania skóry. Kwiaty stosuje się jako herbatę obniżającą gorączkę oraz w maściach na owrzodzenia. Żółte nasiona są używane jako żółty barwnik i do produkcji żółtych cukierków.
Zastosowanie nawłoci
Nawłoć jest pospolitym ziołem stosowanym w leczeniu różnych schorzeń. Zawiera wiele związków, takich jak alkaloidy, flawonoidy, saponiny i olejki lotne. Korzeń jest stosowany jako środek tonizujący oraz w leczeniu zakażeń skóry, zakażeń jamy ustnej i wrzodów żołądka. Kwiaty stosuje się jako napar obniżający gorączkę, jako środek przeciwzapalny oraz w leczeniu infekcji skórnych, infekcji jamy ustnej i wrzodów żołądka. Nawłoć jest również używana jako żółty barwnik i do produkcji żółtych cukierków.
Wskazówki dotyczące uprawy nawłoci
Nawłoć jest dzikim kwiatem, który rośnie w runie leśnym, wzdłuż poboczy dróg, na pastwiskach i w miejscach, gdzie rośliny zwykle nie występują. Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej i można ją znaleźć rosnącą w większości obszarów zalesionych. Rośnie również na poboczach dróg, pastwiskach i w miejscach, gdzie zwykle nie występują rośliny. Ten żółty kwiat wydaje się dobrze rozwijać wszędzie tam, gdzie znajdzie swoje ulubione warunki: światło słoneczne, wilgoć, luźną glebę i trochę przestrzeni. Dzikie populacje nawłoci rosną w podszyciu leśnym i są często spotykane jako chwasty przydrożne. Roślina ta pochodzi z większej części wschodniej części Ameryki Północnej i można ją znaleźć rosnącą w większości obszarów zalesionych. Rośnie także na poboczach dróg, pastwiskach i w miejscach, gdzie zwykle nie spotyka się roślin. Ten żółty kwiat wydaje się dobrze rozwijać wszędzie tam, gdzie znajdzie swoje ulubione warunki: światło słoneczne, wilgoć, luźną glebę i trochę przestrzeni.